martes, 22 de diciembre de 2015

A Emperatriz Bizantina Teodora



Estamos no S. V d.C. O Imperio Romano de Occidente cae baixo a presión dos pobos xermánicos que provenientes do centro de Europa faino tambalear apuntalando unha crise que, por moitas razóns, arrastra dende o século III d.C. Sen embargo, o Imperio Romano de Oriente con capital en Bizancio quedará incólume ata 1453 momento en que desaparecerá debido a súa toma polos turcos otomanos.  Pero antes de este suceso e con Xustiniano no poder, moito antes, no século VI d.C, esta zona chega ao máximo da súa expansión e desenvolvemento, invadindo Italia e conquistando Rávena. Tamén a parte sur da nosa península quedará baixo o seu dominio pero esto non é importante neste texto. 


Máxima expansión del Imperio Bizantino, s. VI d. C

Interior de San Vital de Ravena

 http://contenidos.educarex.es/mci/2004/44/Arte_Bizantino_y_paleocristiano/images/Mosaico_San_Vital_Justiniano_detalle_jpg.jpg

Mosaicos de San Vital de Rávena: Justiniano e o seu séquito.
Máis a baixo detalles dos mosaicos de Teodora e o seu
 


O que si o é e que Xustiano casou cunha muller excepcional: Teodora, que :

"foi retratada con desaprobación polos historiadores do s. VI como actriz, cortesana e muller infame. (...) Un funcionario do Estado eloxiouna dicindo que era "superior en intelixencia a todos os homes que xamáis viviran".Teodora fora amante doutro home cando coñeceu a Xustiniano, o fillo do emperador. Xustiniano desafiou a oposición da realeza e casou con ela a pesares de todo. Teodora non puido darlle fillos , pero foi unha brillante estratega militar, cunha gran astucia para frustrar intrigas e conspiracións. Cando Xustiniano ascendeu a emperador no ano 527, fixo de Teodora unha emperatriz tan atípica como poderosa. "Ningún facía nada sen o consentimento do outro" gruñía Procopio, historiador que a difamou como unha concubina ambiciosa e famenta de poder" (1)


 " Teodora comenzou a promover leis que acabasen coa condición das mulleres como propiedade persoal. Loitou contra a práctica común de secuestrar mulleres para prostituilas. Promoveu leis en contra da violación e a favor dos dereitos das mulleres a poseer propiedades e herdar bens.Teodora é recoñecida por contribuir á elevación do estatus legal das mulleres, que alcanzou un nivel sen precedentes. Ela mesma convertíuse nunha das persoas máis poderosas da era bizantina". (2)

 Esas leis promovidas por ela formaron parte da compilación e organización das leis romanas que levou a cabo Xustiniano. Foi o chamado Corpus Iuris Civilis, base do noso sistema xurídico.



Toda a obra gráfica está extraída de Wikimedia Commons,excepto aquelas que teñen ao pe a súa referencia

En canto ao texto o que está entre comillas (1) e (2) está extraído tal cual do libro de:

- O'Connor, Anne-Marie: " La dama de oro". Vaso Roto Ediciones, Madrid 2015



sábado, 14 de noviembre de 2015

Impura Por Dar a Luz




De novo India, de novo mulleres, de novo castas, de novo inxustiza

Podedes ler a historia de Dodakka neste enlace Sabedes que India está socialmente estratificada en castas. Nunha delas, na casta kadugolla existente en determinadas zonas deste país, as mulleres que teñen a menstruación ou aquelas que acaban de parir, son apartadas do resto. Contaminan, son impuras. Sabíamos da existencia de sociedades que apartaban ás mulleres no momento da súa menstruación. Aquí tamén o fan no momento de ter un fillo. Outra discriminación máis. Outra barbarie. As mulleres e as súas criaturas pasan os días, no mellor dos casos, en pequenas estruturas de ramas a ras do chan e lonxe do fogar das súas familias. Non poden sair, nin visitar outras casas, nin traballar.



Ninguen pode tocalas, a súa sombra non pode caer sobre outra persoa pois a contaminaría inmediatamente........

Están fora de recibir asistencia médica se o precisan, no só por problemas xinecolóxicos senón tamén por un simple catarro ou febre. Comen mal. Se algunha enferma ninguén a cuidará, incluso o médico a examinará pero sen tocala. Pregúntome, como o fai????  Podemos intuir que a mortalidade infantil e materna é altísima nesta situación. 



Mulleres saíndo da casa da menstruación

 Máis do mesmo:  superstición. 
O necesario é educar.  E non só as mulleres.  Tamén aos homes. 


As imaxes foron extraídas das páxinas ás que remito no seu pe. En canto ao texto foi case traducido tal cual do correspondente a un artigo do xornal " El País" asinado por Lola Hierro : Enlace

domingo, 16 de agosto de 2015

As Devadasi, as Esclavas da Deusa Yallamma



En 2014, 1.267 millóns de persoas vivían en India.(1) Esa sociedade está estructurada en castas ás que se pertence por nacemento e das que non se pode sair para ascender na escala social. É o que ocorreu na sociedade no Occidente cristiá dende o século V ata o século XVIII.Tamén a nosa sociedade estaba estructurada dun xeito piramidal, estamental. Coas Revolucións burguesas do século XIX esto cambiou un pouco: desa estrutura pasamos a unha sociedade de clases con cambios que non veñen ao caso e á que se accedía, xa non por nacemento, senón por riqueza. 


Pero isto non nos interesa agora. Volvendo ás castas en India direivos que nesta estrutura social non se pode ascender. Que supón  pertencer á casta que está na base da pirámide???. Na base están os chamados intocables, os parias, os Dálits que é unha casta tan baixa que son considerados menos que cans e só permíteselles realizar os traballos máis marxinais, coma por exemplo, recoller os excrementos humáns. 




Rapaces dalit na súa aldea


Dalits

As clases superiores evitaban o contacto coas súas sombras.

 Podedes facervos unha lixeira idea de por onde pode ir a vida dos dalits. Pero si esto é así para a casta en xeral, fixémonos agora nas mulleres e nas nenas  dalitss. Ao igual que noutros moitos países do mundo nacer nena en India é unha desgracia. O aborto selectivo ou infanticidio das nenas é algo normal e é realizado, incluso, polas súas propias nais que se non o fixeran serían afastadas das comunidades onde viven. E é, que para unha familia de parias ter unha nena supón darlle unha dote para casala. Non hai máis destino para elas.


E para darllo, deben pedir un préstamo que vai a ligar á familia para sempre aos prestamistas aos que terán que devolver, non xa o diñeiro prestado, senón os intereses xerados pola débeda. Como vedes, unha ruína. Isto por un lado, sí. Pero por outro, tamén ocorre que as nenas poden convertirse, xa de ter nacido, en devadasis, isto é en esclavas da deusa Yallamma



Básicamente o que supón ser unha devadasi é convertirse en propiedade pública; sí, leedes ven: en propiedade pública, co cal están obrigadas a satisfacer sexualmente a todos os homes que as requiran, sen poder negarse baixo ningún concepto. Entran no templo da deusa, as máis pequenas aos catro anos, ata que chegan á pubertade. Unha vez chegada a esa idade precisa estarán obrigadas, como se dí máis arriba a satisfacer a todos os homes que as queiran. Tamén lles estará vedado, para sempre, casar. 



 O feito de dalas á deusa é para evitar un mal á familia. O normal é que se faga para que a deusa lles axude no caso dalgunha enfermidade. Crese que a entrega da rapaza salvará á familia. Aínda que o certo é, que si a familia a dá, non terá que preocuparse nunca máis pola dote e será unha boca menos que alimentar e da que preocuparse. Aún así, a orixe desta crenza basease na ignorancia e na superstición.  


De feito, cando as devadasi chegan a un momento no que xa non son atractivas, non poden seguir no templo, son rexeitadas polas propias familias e nas súas aldeas de orixe, o que as obriga ou ben a pedir esmola ou ben a intentar gañarse a vida nos prostíbulos de cidades importantes. Outro problema ao que teñen que facer fronte é o sida, moi propagado polos camioneiros que fan o traxecto Bombay- Bangalore que é onde máis devadasis hai. Ademáis tede en conta que estas mulleres levarán con elas aos nenos e nenas que teñan nacido dos seus encontros sexuais. Unha nena nacida dunha devadasi serao tamén nun corto futuro. 



Dende os anos 80' esta práctica, ser esclava sexual por relixión, está prohibido pola Constitución, pero o certo é que elas non o saben, e ás castas superiores non lles ven ben que o saiban. É unha maneira de manter á sociedade tal cual. 

Devadasis nos anos 20' do S. XX


Coma sempre o cambio de mentalidade e da verdadeira comprensión da súa realidade pasa pola educación. Sen ela , non poden entender cales son os seus dereitos, nen que urxe que se formen e se preparen para que poidan negarse a un futuro que lles espera porque sí, porque así foi dende o principio dos tempos e así, inamoviblemente, seguirá sendo se elas non dín, non!!!!!!!!! 



Os textos consultados para facer esta pequena entrada podedes atopalos en: 


Ou escoitar este podcast de Radio Televisión Española: Aquí 

En canto as imaxes, todas, excepto as que teñan ao seu pe a fonte de onde proceden, son da fotógrafa  Rachel Robichaux e extraídas desta páxina  con unha única intención educativa e para dar a coñecer a situación das Devadasi e das Jogini : http://cargocollective.com/rachelrobichaux/Devadasi

domingo, 8 de marzo de 2015

Día da Muller 2015



Fotografías de Oihana Marco 
Fonte 

Hoxe 8 de marzo é o día internacional da Muller. Pregúntome si esta data marcada no calendario sirve para algo, pregúntome si a sociedade é consciente de como vive a muller non só no noso mundo desenvolvido, senón tamén en mundos en vías de desenvolvemento onde a visibilidade da muller é nula. 


Non sei ata que punto a xente o ten presente no día a día. Non sei ata que punto este día fai reflexionar sobre a situación verdadeira da condición feminina que fai, por exemplo, que elas perciban salarios máis baixos polos mesmos traballos que os homes.


Hai situacións que non se poden crer a estas alturas da peli pero é así: países onde a violación dentro do matrimonio é legal,; países onde ás mulleres non lle é permitido conducir por non ser " asunto de mulleres" (?); países nos que para entrar na Universidade tes que facer un test de virxinidade ( ?); países nos que unha muller non pode aceptar un traballo sen o consentimento do marido; países nos que a mutilación xenital feminina é unha práctica  normal e consentida polas propias mulleres que son axentes activos nestas accións aberrantes; países nos que a violencia contra a muller está refrendada pola lei para "correxir malos actos das mulleres" (?) ou para que a muller "obedeza" aos seus maridos. ( 1)


Tremendo. Poderíamos facer referencia a máis cuestións sobre o mundo actual e o trato que recibe a muller. Creo que non fai falta. Unha mostra, un botón. Pero..... Por que se celebra o día 8 de marzo como o día internacional da Muller? Nesta pregunta non hai un consenso claro. Leín de todo. Pero o que máis se repite é un triste episodio con dúas datas diferentes pero que no fondo conta a mesma historia: a historia dunhas mulleres traballadoras nunha fábrica textil en calqueira lugar de Estados Unidos ( podería ser Nova York ou Chicago) que se declaran en folga. Uns dín que en 1908, outros que en 1911.


  Estas mulleres reivindicaban unha xornada laboral de... dez horas!!!!! , un salario igual que os homes (aínda estamos niso) e a non explotación dos nenos no traballo.Pecháronse na fábrica onde traballaban para cambiar as cousas. O patrón mandou prender lume para obligalas a sair, cousa que non fixeron. Todas morreron. Unhas calcinadas, outras suicidadas ao tirarse polas fiestras antes de sentir o lume nos seus corpos.



 Sexa como fora, este non é un día de risas. A loita continúa e aínda que, efectivamente, moito se ten avanzado sobre todo no noso mundo privilexiado, moito hai que cambiar nas mentes das xentes que incluso para celebrar o Día da Muller, e me consta que con boa fe, recorren a imaxes plagadas de estereotipos : que taladradas/os estamos coa imaxe de: entrega, compromiso, valor, tenrura, sensibilidade, dedicación e beleza que se supón debe ter a muller!!!!!!


Todos os días son 8 de marzo e neste empeño temos que marchar xuntos mulleres e homes, estes últimos ben preto de nós como incondicional apoio. Se non é así será imposible chegar ao momento no que todos, homes e mulleres, sexamos absolutamente iguais.



As imaxes desta entrada foron extraídas de varias páxinas web. Dou o link ao traballo fantástico de Oihana Marco.

Con respecto aos textos de referencia e onde podedes atopar máis sobre a historia deste día podería poñervos moitos, pero déixovos ao voso libre albedrío para que busquedes. Pola miña parte douvos dous referencias:

- Europapress (1)
- Wikipedia

domingo, 4 de enero de 2015

Ser Nena en Etiopía


Fonte da foto: Aquí

" Por ser nena non irás á escola. Quedarás na casa para axudar coas tarefas do fogar e coidar ao fillos que nazan logo de tí. Por ser nena cargarás 25 litros de auga sobre as túas costas a diario durante horas dende que teñas sete anos ou menos. Ou tanta leña que quen che mire por detrás só poderá distinguir as túas delgadas pernas aguantando, milagrosamente, todo ese peso. Por ser nena farás todo isto descalza porque os mozos terán prioridade á hora de obter uns zapatos. Por ser nena, o teu pai elexirá un marido para tí antes de que saibas o significado do matrimonio, e moito menos, o da maternidade. Por ser nena mutilaranche os xenitais e durante toda a túa vida sufrirás dores e infeccións. Por ser nena, parirás todos os fillos que o teu marido decida e serás responsable de alimentalos e salvar as súas vidas se enferman. Por ser nena traballarás no campo de sol a sol, tamén cando estés embarazada. Así será a túa vida ata o día da túa morte, que posiblemente chegará antes de que cumpras os 58 ou os 65 anos, según o informe que se mire, porque esa é a esperanza media de vida no teu país"
Artígo de Lola Hierro publicado polo xornal " El Pais".
 2 xaneiro 2015.
 

Fonte da foto: Aquí 
 
É a primeira entrada no blogue deste ano. A miudo decimos "ano novo, vida nova". Pero témome que para moitas mulleres e nenas do mundo o novo ano non traerá novas situacións felices para elas. Por iso traduzo literalmente este texto de Lola Hierro e  deíxovos o link ao artigo por se queredes seguir sabendo.

Artigo de El País : Aquí


Fonte da foto: Aquí